Wspomnienie

"Tęsknoty nut nie przezycięży nic,lecz nadzieja na lepsze juto i tak podpłynie pod jej brzeg"

Nocą zabłądziłem w twoich myślach
krocząc ślepie prowadzony uczuciem nieposłusznym
dotykałem cierpienia kiedyś zwanego rozkoszą
i winiłem wieczór co wydawał się bezduszny

zdradziłem księżyc nie wierząc w zaklęcia
które kładąc gwiazdy namiętnie wypowiadał
brnąc brzegiem szaleństw zrodzonych w głowie
podążałem w nicość po nikczemności śladach

wciąż wyszydzając z wszystkich zrodzonych z tęsknoty
bezimiennych obrazów z odejściem tonących
moja dusza przemieniona przez nią w popiół
lecz wciąż pragnąca ust wiernych i kochających

autor

frustrat

Napisany: 2006-04-17 Dodano: 2006-04-22 20:34:09

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie