Wspomnienie

Kolejna łza do oceanu wspomnień,
wspomnień tak żywych i bolesnych.

Doskonale pamiętam to,
przez co spać nie mogę,
pamiętam tak wyraźnie,
jak odzierał Cię Przyjaciółko z godności,
jak byłam tak blisko, a pomóc nie zdążyłam
i tego sobie nie wybaczyłam.

Doskonale pamiętam to,
przez co spać nie mogę,
pamiętam tak wyraźnie,
jak umierałaś trzymając mnie za rękę Babciu,
jak byłam obok i nie potrafiłam ulżyć Twemu cierpieniu
i tego sobie nie wybaczyłam.

Doskonale pamiętam to,
przez co spać nie mogę,
pamiętam tak wyraźnie,
jak nie radziłam sobie z życiem,
jak targowałam się ze śmiercią i byłam niej tak blisko
i tego sobie nie wybaczyłam.

A dziś, boje się tego, co czeka mnie jutro,
tego, co sprawi, że nie będę mogła spać. Paniczny lęk przed odpowiedzialnością paraliżuje mnie od wewnątrz, nie pozwala się bronić...

autor

Roztargniona dusza

Dodano: 2009-01-07 00:02:23

Ten wiersz przeczytano 380 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie