XXI WIEK
Nigdy już nie wrócą Mickiewicza czasy
dopala się światło na grobie Norwida.
Kości nam rzucają zgrupowane masy
wyuzdane trendy popędów libida.
Dusza zieje pustką kukułka odmierza
i podrzuca jaja o żółtku nieświeżym.
Nikt się dziś nie boi tęgiego pręgierza
a w grzech pierworodny nawet kler nie
wierzy.
Kiedyś kaligrafią rym na pergaminach
w Czarnolesie Jana było tak przyjemnie.
Teraz Białoszewski do bieli nagina
A Szymborskiej nobel - Miłosza korzenie.
Czas przysypał kurzem romansów aksamit
świat się przeobraził w wampy i poczwary.
Ale trzeba walczyć nawet z wiatrakami
a klonom i lipom poskracać konary.
Komentarze (14)
przeczytałam i teraz rozmyślam .. bardzo dobry wiersz
... więc myśle )))
Bardzo dobrze się czyta ,treść głęboka i skłania do
przemyśleń .Wysoko ponad poziom beja.Marnujesz się
tu.A piszę z serca co czuję i myślę o czym świadczy
fakt iż nie masz okazji zrewanżować się podobnym
komentem jak to tu jest w zwyczaju.
bardzo dobry wiersz. Pelen sentymentalnosci i i żalu .
Ale widze wkradl sie jeden błąd, pisze sie
"nieświeżym" ...
Klasyka w kazdej dziedzinie, obojetnie czy to poezja,
malarstwo,muzyka jest naszym dziedzictwem
kulturowym...
Modne nie zawsze znaczy piekne, ale piekne znaczy
zawsze modne!
dołączam do towarzyszy bijących brawa, ważna sprawa tu
ujęta, a przesłanie - rzecz święta.
Widzę, że nie muszę dawać długiego komentarza -
wszystko zostało powiedziane. Dodam od siebie -
zgadzam się z tym.. Czasy dawne nie wrócą, a nasze
gnają... nie wiem gdzie... świetny wiersz.
Oooo świetny wiersz, masz rację świat zrobił się
cudaczny im coś bardziej dziwne tym ma większe uznanie
i poklask, im bardziej niezrozumiałe tym bardziej się
podoba...a twoj wiersz jest bardzo zrozumiały, z
porównaniami, ale takimi , które trafiają do
czytelnika. Mogę śmialo powiedzieć , dziś to najlepszy
na beju wiersz !!
Tak Sabrinko, dokąd ten świat szalony zmierza? Strach
pomyśleć. Zgadzam się, że pełno wokół poczwar ,które
nie słyszały tych nazwisk z twego wiersza najpewniej,
a na świecznikach stoją w euforii. Ciekawy temat
poruszasz i równie ciekawie werszem przekazujesz.
Miejsce jest dla wszystkich na tym świecie...
A Shakespeare wciąż niezapomniany....
Modę chwili, Romeo i Julia przygniecie.........
I nigdy nie zwiędną nasze ulubione kwiaty....
Czas odkurzy róż czerwieni romanse....
Nie tylko Mickiewicz w tym mu pomoże.....
Posłuchaj, jak Chopin gra preludium właśnie.....
A ja tymczasem, że jesteś, dziękuję Ci Boże
piękne słowa odpowiednio dobrane i niesamowita
tesknota za wszystkim tym co się zatraca z biegiem
czasu...
Przesłanie wiersza a także słownictwo piękne i tak
właśnie gdy podważasz trzeba wzór. Twój wiersz jest
majstersztykiem w formie i sensie.Oburzenie z powodu
na skróty dróg poezji nie do końca tak ale masz
ogólnie racje.Wnioski nasuwają się same.Dobry wiersz
kij w mrowisko wkłada i trzeba aby był postęp.Bardzo
dobry wiersz brawo!
bardzo ciekawie ujęty temat i cieszę się z wniosków.
Czasy, to przecież my - ludzie. A ludzie się
zmieniają, choć wydawałoby się, że czuć powinniśmy
wciąż tak samo. Dzieła klasyków są jednak
ponadczasowe, a kto czuje nastalgię za dawnym
romantyzmem, zawsze może skorzystać z tamtego bogactwa
myśli...
Niesamowicie ujęte uczucie. Dawno jakiekolwiek słowo
nie zrobiło na mnie takiego wrażenia.
Podzielam myśl jaką zmanifestowałaś w tym utworze w
pełni. Ujęłaś to niezwykle delikatnie, jednak brak
słów ostrych nie osłabił siły wymowy. Naprawdę piękne
ujęcie ideii, która sprzeciwia się popularyzacji
sztuki. Moda dusi nową się rodzącą. Teraz nawet wiersz
jest sprowadzony przez masy do kilku ładnie
splecionych słówek. Muszę więcej utworów Twojej ręki
przeczytać.