XXI wiek
Ze wspomnień 2004r
Nie ma na stacji lokomotywy
nie ma wagonów co za nią stały
Nie ma też żyraf i fortepianów
wszystko już nasze „władze” sprzedały
Z gwizdka resztkę pary spuszczono
przy stołach siadły same grubasy
Nie brak jest wódki, toastów, życzeń
kotletów tłustych oraz kiełbasy
Dzieci bajeczkę już inną mają
nikogo jednak ona nie cieszy
Perony świecą teraz pustkami
nikt z pasażerów już się nie śpieszy
Palacz od dawna na bezrobociu
a maszynista przeszedł na rentę
Pienią się obaj, złoszczą, złorzeczą
na te dzisiejsze czasy przeklęte
Komentarze (25)
Ostateczne... Nie ma się co dziwić... Pozdrawiam :)
Każdy czas ma inne oblicze,
to ludzie zmieniają ten świat,
po starych tylko wspomnienia
nowe oby były lepsze.
Ale to od nas ludzi zależy.
Smutne, aczkolwiek zaden czs nie jest w moim odczuciu
przeklety.Nie mozemy byc niewolnikiem nawet czasu.
Bohaterowie wiersza sa przybici ale narzekanie im nic
nie da.Nie moga sie zatrzymac na etapie oburzenia.Moze
trzeba popatrzec z innej perspektywy i o tym jest ten
bdb wiersz
Pozdrawiam
smutny wiersz, ale napisany umiejętnie, dobrze się
czyta :-) zastanawiam się czy nie powinno być "siadły
same grubasy" :-)
I smutno i ironicznie.
smutne to , ale prawdziwe,,,pozdrawiam :)
Smutne jest takie życie, w którym przemija to, co
znamy.
Ironią aż kapie,podoba sie:)
Wydaje mi się, że ich czyny
dochodzą czasem do poziomu
zidiociałego pijaczyny
co wyprzedaje wszystko z domu…
Z roku na rok coraz trudniej.