Za duszki

Nie pozostawiaj ognia bez opieki,
bo igrający płomień ich przyciąga,
choć dawno opuścili cię na wieki,
dziś przyjdą, by się trochę poprzyglądać.

Płomienie ci do duszy zaglądają,
po ścianach przemykają cienie blade,
przędą po rogach sieci niczym pająk
i popychają myśli nikłym śladem.

Więc dołóż drew do ognia, a polana
ożywią ich i staną w wyobraźni,
weź kota, niech ci mruczy na kolanach,
podciągnij koc, we dwoje bywa raźniej.

Ktoś znane dźwięki gra na fortepianie,
opadłe liście do snu zmrok układa,
dziś każdy z nich przy ogniu cię zastanie,
a jutro... ty wizyty będziesz składał.

autor

ireczek

Napisany: 2009-11-01 Dodano: 2009-11-01 00:24:56

Ten wiersz przeczytano 808 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie