Za późno
Dlaczego muszę wciąż żałować,
Bo mnie ktoś grzechem swym obarczył.
Ja nowe życie chcę budować,
I nie wiem czy mi czasu starczy.
Za późno się za pracę wziąłem,
Ręce mam lekko ociężałe.
Głowa zaczyna trącić fiołem,
I zapominam, co już chciałem.
Dlaczego muszę wciąż odmawiać,
Bo mi brakuje zwykłej chęci.
Ja już nie umiem szczęścia sprawiać,
Seks mnie w postaci tej nie kręci.
Za późno sprawy te pojąłem,
Jądra nie dają mi powodów.
Fiutek zaczyna trącić fiołem,
I zapominam funkcję wzwodu.
Dlaczego muszę wciąż się modlić,
Chociaż słów świętych zapomniałem.
Ludzie są przecież tacy podli,
A ich pragnienia bardziej małe.
Za późno światło zapaliłem,
I jeszcze później ono zgaśnie.
A marzeniami przecież żyłem,
Takich mi też brakuje właśnie…
Grand
Komentarze (2)
Genialna refleksja wielowątkowa.
Też mam wrażenie że za późno ocknę się z zadumy i już
nic nie zrobię z tego co bym zrobić chciała - Ps.
osobiście wiem że te moje utworki są cienkie ale jakoś
nie mogę zrezygnować z tej formy żywego słowa jaką
znajduję w komentarzach - pozdrawiam i dziękuję za
odwiedziny