Zabałwana

Smutny doskonale napisany wiersz, jak to u Ciebie,
Dorotko,
fakt, że z niego bałwan, skoro nie umiał docenić
skarbu pt Rodzina.
Serdecznie :)

Bardzo dobre przesłanie wiersza, pozdrawiam ciepło.

Nieraz ożenek to totolotek więc i bałwan się może
trafić Pozdrawiam Serdecznie Dorotko

Świetny ciekawie napisany i podoba się
bardzo:)pozdrawiam cieplutko:)

Takiemu bałwanowi najlepiej za drzwiami

Czasem bałwany to się okazują dopiero po ślubie...
Pozdrawiam z podobaniem :)

Czuć klimat. jak za dawnych czasów.

. Bałwanów ci u nas dostatek. Problem przedstawiony
bardzo ciekawie.

z bałwanami tak bywa, że zawsze jest i zostanie
bałwanem

Ciekawy wiersz.Pozdrawiam.

Ciekawie napisane.

Świetny wiersz!

O Boze! aż tak mi się wyrwało - na koniec:to straszny
wiersz... - straszna śmierc.
Bardzo mocny - znakomity wiersz. Niezwykle wyrazisty,
wstrząsający i refleksyjny - mimo, ze bez dosłowności.
- No - jedna dosłowność:bałwan!

Witaj Dorotko:)

No niejeden taki bałwan stoi zimą na dworze a i latem
też bywają.Szkoda tylko dzieci no i matki:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Skoro nie dojrzał, to pewnie, że dobrze, iż spłynął,
bałwan jeden,
wiersz napisany z polotem, w niebanalny sposób, bardzo
mi się podoba, a tak poza tym skojarzył mi się z
filmem na podstawie powieści Daniel Steel gdzie też
taki bałwan zwiał, gdy dowiedział się, że jest ojcem i
jego żona chce być matką, a on do tej roli nie dorósł.

Serdeczności ślę, dzięki piękne za pamięć, wpadłam
tylko na chwil parę w przelocie, bo nadal mam urlop od
beja:)