Zabijam Cię - część II

(...) Zabiłem

I cóż mi z tego, jeśli rany zostały.
Nie było krwi, bo ją szmatką starłem.
Narzędzie zbrodni biegało uśmiechnięte za oknem.
Ofiara zamknięta w sobie otwarła wnętrze.

Wytrysły niechciane pragnienia,
Łaski zatarte i braki szacunku!

Ordynarnie – z całą siłą – zacisnąłem ranę.
Zacisnąłem ją ponownie wielką szmatą!
Fałszywych obietnic i kłamstw...

Czy mi wybaczy?

Czy ożyje?

Dla K...?

autor

ZeU

Napisany: 2006-12-17 Dodano: 2006-12-30 19:19:58

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie