ZABORCZOŚĆ

A ten zwycięzcą, kto drugim da najwięcej światła od siebie! Adam Asnyk

Weszła karnawałowa maska
zakwitła w progu jak anonimowy manekin
zastygłe ze zdumienia oczy ogarnęły kąty
gdzie uczucia porządek ustaliły

w szafie poukładane równo bruliony przeżyć
wyfrunęły gniewem zatrzasnięte zamki
podłoga obiecana to schody w dól
ekstrapolacja.
co boli i goryczą zatruć może każdą godzinę.
ściany drzwi krzyczą
hańbę sprowadzą w wiecznym milczeniu

nie da się spokojnie patrzeć na martwych
oni nic nie czują nie wiedzą tylko oczy mają
nawet nie dusze tylko ciała
bez wyobraźni której w życiu
jest tak mało to taki żart filuterny losu
schematy to dla marności tuz

wtedy ma się pragnienie
zniknąć na zawsze
pogonić latawce
orłom głaskać skrzydła i Aniołom
ukraść uśmiech gdy mocno śpią
to filozofia przeżywania

strzaskane lustro
kogut zachrypnięty
nie obwieści świtu.

ale zawsze można je naprawić. Łódź,28.03.2008r. ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2008-03-28 06:48:08

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie