zanim odejdę

zanim odejdę w zapomnienie
w chmurze poszarpanych myśli
opadając na szary bruk życia
oplotę jeszcze bluszczem żalu
ostatki wyśnionych nocy i dni

zapukam do wnętrza duszy
gdzie łańcuszki wspomnień
układają się w posrebrzaną serwetę
składając pocałunek ustom
zamknę wszystkie słowa goryczy

odejdę cicho
jak jesienny liść
unoszony przez wiatr
zostawię tylko nikły ślad
wypalony bliżej serca
gdybyś chciał mnie kiedyś na nowo odszukać

autor

Stysia87

Dodano: 2009-03-15 11:49:59

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie