Zapłaczesz?

Czy zapłaczesz nad moją mogiłą, gdy już powstanie?
Czy przeczytasz po raz kolejny strofy swych wierszy?
Czy zamieciesz liście walające się w nieładzie?
Czy zapalisz czerwony znicz, jako symbol jedności?
Chciałbym słyszeć Twe słowa po śmierci.
Chciałbym obserwować zachowanie Twe z boku.
Rozkoszować się Twoją poezją. Może ocierać Ci łzy podmuchem wiatru.
Czy jak ci najwięksi zostanę doceniony po śmierci?
Widzę Twą postać siedzącą w cmentarnej alei przy moim wiecznym łóżku.
Chciałbym byś ze mną rozmawiała, byś nie zapomniała o mnie, gdy już odejdę.
Może będziesz przychodzić i opowiadać jak spędziłaś dzień.
Może znowu będziesz się śmiać z osób, które na to zasługują?
Może pocałujesz me zdjęcie, gdy będziesz odchodzić do domu jak zawsze całowałaś, gdy się żegnaliśmy?
Chciałbym poczuć Twe wilgotne wargi na swoim portrecie.
Uwierz, że to odczuje.
Zapal świeczkę w moje urodziny, święta i inne okazje.
Ale nie zapominaj o mnie i przychodź również bez okazji.
Będę szczęśliwy widząc te sceny z okna czwartego wymiaru.
Proś Wszechmocnego w swych wieczornych modłach by nie potępiał mnie za życie tu na ziemi.
Proszę nie odchodź, gdy odejdę ja.
Spotkamy się jeszcze kiedyś, już bez ciała, wstydu.
Spotkamy się i odejdziemy szukać nowych światów.
Może w tym innym pisane nam będzie być razem?
Więc powiedz tak szczerze.
Zapłaczesz?!

Jakub Lewandowski Płock 20.10.2006

autor

art=sic

Napisany: 2006-10-20 Dodano: 2006-12-18 09:27:07

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie