zapomnieć
Zapomnieć...
słowo tak bolesne
które kończy wszystko
zanim cokolwiek się rozpocznie
najgorsze słowo, które
wbija się w życiorys człowieka
jest jak miłość
przychodzi nagle
spada jak grom z jasnego nieba
tylko
nie cieszy
a
dobija
czasem i
zabija
uczucia
i
nadzieję na przyszłość
po co człowiekowi miłość?
jak cierpi z miłości
miast móc upajać sie z niej radością?
może kiedyś nadejdzie szczęscie
ale...
kiedy?
jak długo?
można żyć nadzieją
że może...kiedyś
jak długo czekac, że może ktoś
jak długo...by
móc byc szcześliwym...
autor
magdalena...
Dodano: 2008-10-25 14:40:35
Ten wiersz przeczytano 537 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
wiele uczucia zawarłaś w tym wierszu,ciekawa
forma,bravo!!
Zranione uczucia są jak dzban stłuczony,można go
posklejać tylko prawdziwą miłością. Niestety rany w
sercu pozostają - jak rysy na dzbanie - na zawsze.
Ładny i ciekawy wiersz. Pozdrawiam
Cierpienie chyba jest po to aby uświadomić, że to
właśnie była Miłość..
Wiersz piękny...
Dziękuję za tyle miłych słów...
Margit34: pięknie to ujęłaś "Zapomnieć to czasem,
jakby przestać oddychać..."
Tak to ja jestem podmiotem lirycznym...
pozdrawiam:)
Piekny wiersz,tyle w nim serca i uczucia+
duzo pytan ...jak to w zyciu...zamyslilam sie
pozdrawiam...
Piękny wiersz...Czasem życie układa nam takie
scenariusze...Zapomnieć?Ale jak zapomnieć,gdy się
kocha?Jak nakazać sercu by zmieniło bieg?Dlatego to
takie trudne...Zapomnieć to czasem ,jakby przestać
oddychać...Uwierz mi wiem coś o tym z własnego życia i
myślę,że Ty też...Czyżbyś to Ty była podmiotem
lirycznym tego wiersza?Myślę,że tak....Czy sie mylę?
pieknie.... z sercem i uczuciem... i zgadzam sie ze
wszystkim co jest tu napisane! Duze brawa!