Zawrócony powrót

Tęskne spojrzenie w dal
przywołało nostalgię.
W tamtych domach dawno
mnie nie ma.
Rozwiązałam czerwoną kokardkę,
uwalniając wspomnienia.

Wskazówki zegara
obracają się do tyłu.
Wracają ci co odeszli.
Bujniejsze włosy nabierają
wyrazistych barw -
ożywają zapomniane głosy.

Jak w kalejdoskopie
przesuwane obrazy
wywołują radosny uśmiech.

Po chwili wyrazisty grymas
zmienia mimikę, spod
zamkniętych powiek
wypływają łzy - mimowolny
skurcz wyzwala
potężną dawkę bólu.

Pokaleczone lata
stłoczone w wąskim
przedziale - tworzą piramidę.
Wzdrygający rozum
krzyknął - dość !
Mnie tam już nie ma.

Z rozsypanych puzli życia,
nie będzie nowego obrazu.
Czas spojrzeć do przodu,
- daleko , daleko przed siebie.




czarnulka1953
20. 06. 2012.

autor

czarnulka1953

Napisany: 2012-06-20 Dodano: 2012-06-23 19:33:07

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie