Żeglarze nieboskłonu
zafascynowana przyrodą i ...
Zapatrzyłam się w obłoki na niebie
pytasz - "za czym gonią twoje oczy
gdy toniesz w cichym zachwycie,
co cię tak uroczy ? "
Podglądam skrawek nieba z boku
rzęsami filtruję słońca promienie
widzę kawalkadą sunące obłoków
ażurowe cienie.
Na twarzy odczuwam na przemian
pieszczotliwy dotyk planety złotej
za chwilę chłodne liźnięcia
języków obłoków.
Pierzaste chmurki jak pióra aniołów
po praniu na lazurze rozwieszone
miliony artystycznych strzępów
żeglarzy nieboskłonu.
Wabią zjawiskowe perłą zdobione
białe wypielęgnowane chmurki
lecz wolę widzieć w błękicie twych oczu
odbite ich miniaturki.
Komentarze (22)
Dobrze mieć takie oczy do odbicia błękitu i chmurek.
Czasem są tylko w marzeniach. Tak czy inaczej, wiersz
liryczny zawsze miło nastraja .
Odbicie w oczach zawsze nabiera nieziemskiego wymiaru.
Zwiewnie, plynnie, delikatnie
Dobry tytul do dobrego wiersza
Cudnie płyniesz pod nieboskłonem nie pomijając żadnego
szczegółu zamykasz podroż w błękicie źrenic.
Wiersz bardzo przemyślany... W dodatku nie brzmi
banalnie, nie ma w nim też przesady. Jest świetnie
wyważony - podoba mi się... Czyli jednak nie patrzysz
w niebo a w oczy - tam jest wszystko :) Takie wiersze
podziwiam i popieram. +
Niesamowity wiersz. Wczytywałam się, żeby nie uronić
nic z tej poezji. Uroczy!
hmm...zafascynowana przyrodą i błękitem jego oczu
...ładny ,barwny wiersz
Ostatnie dwa wersy mnie zaskoczyły, myślałem, że
będzie inne zakończenie, to mi się podoba :)
niebo potrafi zafascynować....a najbardziej, to
odbijające się w ulubionych oczach :)
"Łąka na niebie się kończy" tak zaśpiewał jeden polski
wokalista. ale w tym wierszu to nie łąka się kończy,
to świat się na nim kończy bo świat- ale nie ten
ludzki, przyroda może być odbiciem tego nieba.
Przepiękny...zawsze tak lekko piszesz...zwiewnie...
podpisuje sie z przyjemnoscia pod wszystkimi
komentarzami bo wiersz na prawde warty przeczytania
swietne metafory, wspaniale zakonczenie, wiersz
pierwsza klasa;)
wiersz piękny..świetne pióro..perfekcyjnie..
Język obłoków, chmurki jak pióra aniołów - piękne
pióro, metafory , wiersz leciutki i zwiewny - super
super. Brak zanowu słów zachwytu.