zguba
n
i
e
p
o
k
ó
j
lęk
złość
i rozpacze
do soli przybita rana
jak igłę zgubiłem siebie, płaczę
gdyż ... w stogach ... nie ma już siana
# msza
znak pokoju
gest ten
i odkrywam zadowolony
od teraz wciąż coraz
bardziej i bardziej
J
E
S
T
E
M
aż w Bogu "ja" zagubiony
autor
janusze.k
Dodano: 2015-04-30 08:31:51
Ten wiersz przeczytano 2594 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Podoba mi się ta zabawa kształtami wersów, która w
ciekawej kompozycji porusza tematy lęku, złości,
rozpaczy, a także odnajdywania siebie poprzez duchową
podróż.
(+)
Pozdrawiam z podobaniem wiersza :) Radosnych Świąt!
Annna2
górny zapis to spadanie
dolny zapis to: 'podniesienie'
( jak się wypośrodkuje )
:)
To nie zagubienie, w Bogu zagubić się nie można.
Ciekawy zapis wiersza.
A tak jeszcze a propos.
Ciekawi mnie dlaczego niektórzy ludzie lgną do
wulgarnych ludzi( przepraszam za słowo- może zbyt
mocne)
Ćmy lecą ku światłu, a potem.
Ci inni to zbyt nudni chyba.
Piękny wiersz
treść doskonała, bardzo do mnie przemawia, ale zapis -
nie.
jestem staroświecka:) przeszkadzają mi tego typu
dziwactwa w czytaniu.
Swiątecznie Janusz - wszystkiego Najlepszego:)
:) a ja jestem zagubiona, tyle tych form, tyle
pomysłów - co ja tu robię
W pozycji 'rodzaj' wpisałabym "sztuka", bo stworzone
cacko zachwyca.
Witaj janusze. k - To Twoje tu
j a poddało mi pomysł do wiersz -wątpliwa wiara w
Pana Boga -
Wiersz piękny.. prawdziwy taki ..jaki ma być .. i to
prawda .. że nie znamy ni dnia.. ni godziny i to jest
właśnie sprawiedliwe ... więc musimy tak żyć by nie
szukać drogi w ciemności ..a prostą drogą i jasną iść
do wieczności ..
I każde spojrzenie na Boga nie może być trwogą On nas
wszystkich kocha jaką byśmy nie szli drogą ..
Pozdrawiam Januszku Ciebie serdecznie Waldi ..Moje
wiersze do Boga są pisane jak do przyjaciela .. nie na
kolanach .. muszę zawsze patrzeć Bogu w oczy podaję
dłoń i proszę o wszystko nigdy o trochę inaczej
miłości może nie starczyć .. a życie jest krótkie
..jak mgnienie wiosny ..
Ładny kaligram.
Ale to już było. Pamiętam ;o)
Podane inaczej ....
Pozdrawiam
wandaw - właśnie na tym polega tzw. "odnalezienie się"
Serdecznie dziękuję miłym gościom [nowym]
januszku
Cudownie gdy w Bogu się człowiek zagubi Bo w NIM jest
pełnia szczęścia i wszelkie wartosci
Piękny tekst
Bardzo ciekawa budowa wiersza i bardzo bardzo mądre
radosne przesłanie
Pozdrawiam serdecznie
znam i wiem nawet gdzie jest to zródełko na potoku
tama jest to napewno około kilometra od szałasu pani
Kobylarczykowej bo o niej mowa...juz nie żyje...