ZMAGANIA

Taki smutek nie ominie i naszych najbliższych po
naszym odejściu. Wiersz smutny, refleksyjny, dający
do myślenia nad przemijającym życiem.

"i nie zdołałam śmierci oddalić"
Jedyna sprawiedliwość na świecie. Nie ma przekupstwa.

Wzruszył mnie bardzo ten wiersz, przejmująco oddalaś
te chwile , które przeżywa sie gdy odchodzi ktoś
bliski, tą bezradność , żal i smutek...

wiem co znaczy odejście bliskiej osoby,jedyne co
powiem to to, że dopuki myślisz to bedzie z Tobą w
każdy dzień...śmierć jest wielkością niezmienną tylko
ból może nieskończenie wzrastać

Nula.Mychaan - tak "tuż tuż" jest zamierzone. Chodzi o
tę bliskość i jednocześnie bezradność.

Wzruszyłam sie... Lilii nie wiem czy to zamierzone ale
w 3 wersie masz powtórzone słowo tuż...

Niestety, gdy śmierć przychodzi, nic już się nie da...
Wzruszający wiersz.

hmm... życie nie przegrało.. odeszło...temat śmierci
jest trudny, bo trudno jest mówić o
cierpieniu...piękny wiersz

znam ten bol,pieknie opisany

AŻ mnie ciarki przeszły, i wspomnienia wróciły kiedy
to ja trzymałam mojego tatę za ręke pomagając mu
przejść na drugą stronę życia.Najgorsza jest
bezradność, i ty to właśnie wierszem opisałaś świetnie

Trudno jest komentować tak osobiste przezycia,każdy to
przechodzi i zawsze jest trudne ostatni wers jest
bardzo trafny.

wiele zapewne jest tu osob co przezylo taka chwile
jednak nie kazdy potrafi tak pieknie temat ujac

Krótko; wiersz piękny...

Życ będzie w tobie w twoich wspomnieniach.

Dobrze zobrazowałaś niełatwy przecież moment. Podoba
mi się ten brak ucieczki, zasłaniania oczu...Na tak.

Smutek chwyta za serce i dusze tak sciska,
ze lzy same cisna sie do oczu,,,miloscia
do ojca pisany wiersz.