zniewolenie
na klawiaturze tańczą palce
wystukując rytmem słowa
zaczarowani w marzeniach
zbliżamy się do siebie
w złudzeniach mechanicznych
z losem gramy mimo wszystko
na przekór przeznaczeniu
sami siebie zniewalając
w okrutnym nałogu
za kurtyną utkaną z sieci
cyber - przestrzeni
a czas przez palce ucieka
w pięknym realnym świecie
który burzy się aż ziemia drży
zdradzony przez „mądrość”
i zachłanność człowieka
Komentarze (7)
Wirtualne życie, ile z nas je toczy? To bardzo mądre
słowa Nie powinniśmy uciekac w świat komputera, bo to
wszystko jest tylko zamiast
tematyka wiersza bardzo na czasie..nalog
internetowy,niby taka niepoetyczna rzecz,zjawisko hmm
nie wiem jak to nazwaC,ale tak ladnie ubrana w Twoim
wierszu.ciekawa forma wiersza.fragment "za kurtyną
utkaną z sieci " nsajbardziej mi sie podoba
Dobre przeslanie na wazny, aktualny temat "nalogu
internetowego" ubrane w ladna forme
czas przez palce ucieka...ktoś kiedyś powiedział mi,
przeżywaj swoje życie, masz do tego prawo...więc niech
i twój czas zamknie się w twoich dłoniach dla
przeżycia wspaniałych chwil.
zawsze gramy z losem i raz przegrywami a arz
wygrywamy..
Cyber-życie wydaje się być koniecznością w naszych
czasach, ale czy powinniśmy mu się tak łatwo poddawać?
Może jednak zbyt wiele nam odbiera w zamian dając tak
niewiele
Prawda o nałogu internetowym, mamiącym ułudą,
zastępczym życiem, erzacem miłości...Niektórzy
zapominają, że istnieje prawdziwy świat... Brawo za
wiersz.