Żniwa
lata życia to ziarna
które rzucasz na glebę
gdy rozsada jest marna
kłosy nie pachną chlebem
miłość z pola wiatr niesie
w serca uczuć spragnione
smętna życia jest jesień
kiedy kochasz mamonę
jak posiałeś tak zbierzesz
wykres zasług to krzywa
w piersi uderz się szczerze
czy dostatnie są żniwa?
autor
globus
Dodano: 2014-07-30 01:29:16
Ten wiersz przeczytano 854 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
ciekawie przedstawiasz trud życia codziennego bo
faktycznie nie każdemu obrodzi aby było ono
dostatnie:)
pięknie i pouczająco, pozdrawiam :)
Piękny wiersz. To prawda, człowiek też czeka na swoje
żniwo.
Pozdrawiam. Dobrej nocy.
Obrazowy wiersz ,dobrze się czyta.
Ładny i pouczający wierszyk - choć żyje się raz, ale
to wystarczające. Pozdrawiam
Pouczający w treści i poprawny w budowie, to zaleta
wiersza.
Bardzo dobre przesłanie w rytmicznej formie :)
Ładnie, obrazowo! Pozdrawiam serdecznie:)
trafnie w dobrej oprawie
"Żyje się tylko raz! Jeśli właściwie, to raz
wystarcza!
Pozdrawiam!
to tak jak sobie pościelsz to tak sie wyspisz
Mądra refleksja
a jak źle zbierzesz tylko chwasty
pozdrawiam:)
...jak posiałeś tak zbierzesz, ciekawe przesłanie,
miłego dnia.
Gdy tak człowiek się zastanowi, można dojść do
zatrważających wniosków. Dobry przekaz, zgrabnie
podany. Pozdrawiam :)
Mądra refleksja.
Dobre przesłanie i metafora:)