Życie

Szliśmy z oddala cieniem spotkaliśmy się płomieniem czem życie nasze- miłościa , czem miłość nasza- wiecznościa...

Wciąż upadam...
Nie potrafie się podnieść ....
Ta krucha cząstka świata wciąż we mnie trwa - moje życie
Może tak musi być że aby coś zyskać najpierw muszę coś stracić
Sam juz nie wiem ....
Zastanawiam sie nad sensem mojej marnej egzystencji....
Dlaczego los pozbawił mnie nadzieji
Dlaczego los pozbawił mnie uczuć ...
Nikt mi nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie!!
Wiem jedno - kolejne upadki tylko umacniają moją wiarę w lepsze jutro
Wciąż walcze zmagam sie z różnymi przeciwnościami ....
Nie mogę tego zmienić
Żyję i trwam bo tak chce Bóg
Moze jeszcze kiedyś ktoś wyciągnie swą pomocną dłoń
Napewno się nie poddam , dopóki będe słyszał jeden dżwiek.....bicie naszych serc które wciąż wystukują ten sam rytm...

autor

Lucas1987

Napisany: 2006-12-05 Dodano: 2006-12-05 15:18:46

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie