ŻYcie...jako cierpienie...

;(

Życie człowieka jest cierpieniem…
Jest zrozumieniem tego iż nikt tak naprawdę nie będzie do końca szczęśliwy…
Może i są momenty kiedy człowiek myśli że ma wszystko co najpiękniejsze…
Ale to są tylko złudzenia…
Bo gdy myśli się, że jest cudownie…
To nagle życie leje nam kubeł zimnej wody na głowę…
I wtedy już wszystko staje się szare i ponure…
Takie jak było kiedyś…
Idzie się przed siebie…
W poszukiwaniu szczęścia…
Ale nadchodzi czas poddania…
Czas w którym czeka się tylko na śmierć…
Bo tylko śmierć może przynieść ukojenie…
Tylko śmierć odciągnie człowieka od bólu i potoku łez…
Kiedy odchodzi bliska osoba do nieba…
Płaczemy bo ją straciliśmy…
Bo już więcej się do Niej nie uśmiechniemy…
Nie złapiemy za rączkę…
Ale ona może właśnie czekała z utęsknieniem na chwilę odejścia…
Bo miała dosyć tego podłego świata…
Nigdy więcej już nie będzie musiała ta osoba płakać z bezradności…
A my którzy jesteśmy tu na ziemi…
Przeżywamy często koszmar…
Który nie chce minąć…
My tracimy wszelkie uczucia…
Wewnątrz nas nie ma już nic…
Nie potrafimy odróżnić dobra od zła…
Życie często nas niszczy…
Wypala to co wydawało się najpiękniejsze…
A pozostawia tylko ból…łzy i cierpienie…

autor

Gosiulka***

Napisany: 2008-02-20 Dodano: 2009-02-20 12:08:38

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie