lutowy poranek

Otwórz oczy kochanie
I przestań śnić
Niech blask cię otoczy
Na jawie piękniej żyć.
TES

Szczęśliwi ludzie, którzy mogli wyrzucić budzik i nie
przerywać sobie w sposób nagły snu. Ja do nich należę.

Lubię takie poranki, zwłaszcza kiedy nie trzeba wstać
do pracy...kiedy powoli dociera do mnie gdzie jestem,
jaka pora roku, jaki dzień tygodnia i na koniec która
godzina :)

nocne marzenia są jak sen z którego niestety budzi nas
realność.
Podoba mi się ten wiersz i to, że po skończonym dniu,
znowu będzie można kończyć sen.

Z treści wiersa przypomniał mi się mój alarm
radiowego budzika. Pod niemiecką granicą na bazarze
kupułem płaskie radio
z wielkimi świecącymi godzinami i nastawieniem budzika
- alarm lub radio za 5 zł.Włączało się też głośność.
Nie opanowałem techniki do końca i nastawiłem alarm.
O godzinie ustalonej po północy włączył się alarm tak
silny że dźwięczały szyby w oknach i zbudziłły też
rodzinę sąsiada.

Tak, budzik nas zrywa ze snu do naszych obowiązków ale
przyjdzie znowu noc i będziesz śnić.
Pozdrawiam

budzik zrywa nas na nogi i zaczyna się kolejny szary
dzień...ale to nie tylko w lutym

...w ciekawej formie napisany wiersz... często jak
odwiedzamy kolejne miejsca....to budzik przywraca nam
czas faktyczny....

Mój to warczy i bardzo go niecierpię ale bez niego ani
rusz. Nowy dzień, nowe sny, pięknie i ciekawie to
ujęłąś.Pozdrawiam..

sympatyczny poranek:)

Ciekawa treść, przeczytałem z uwagą. Skocz szybko i
wracaj z powrotem do tego snu. Pozdrawiam:)

Też należę do tych co budzika nie kochają bo nam śnić
nie pozwalają, ładna miniaturka, pozdrawiam.

Czasem sen przynosi ulgę,a czasem koszmaru
tchnienie.Może lepiej nie znać końca,można śnić na
jawie.Pozdrawiam

ładna miniaturka, och, te budziki nie jeden słodki sen
przerwały...pozdrawiam

"jazgot budzika" potrafi często rozpętać wojnę w
naszych snach.