Polska Mesjaszem Narodów

Boże, coś Polske umiłował
Wymagasz tak wiele
Ona Mesjaszem Narodów
A my- jej grzeszni przedstawiciele

Oh Losie czemu z nas tak szydzisz?
A ty Historio – jeszcze Katyniem się nie brzydzisz?
Za mało ci jeszcze krwi tam wylanej?
Przez Polski Kwiat w cierpieniu oddanej…

A ja widze paradoks w tym wszystkim
Kiedyś cały świat z nas Polaków się śmiał
dziś łzy wraz z nami wylewa
A Rosja dawny kat – przyjacielem dla naszej Ojczyzny się stała.

Życia przewidzieć się nie da
To wola Boska, od Niego jakiś znak
Oby Naród Polski go zrozumiał

Nam teraz pozostaje prosić jedynie
O wieczny odpoczynek dla nich, Panie

Cieżko to wszystko pojąc i zrozumieć...

autor

anetka:)

Dodano: 2010-04-11 21:27:47

Ten wiersz przeczytano 930 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie