Aleksandrynowe myśli głębokie

skrywałam w sobie ból, którego nie umiałam odkryć.

wodziłam za tobą łakomym wzrokiem-
trzepot malutkich skrzydeł w piersi,
posyłasz pełne ciepła
spojrzenie. dla mnie
zaproszenie
do rajskich ogrodów twoich uczuć.

daj choć promyk nadziei- mój żywy
taniec pod oknem twych myśli.

nie mogę ci dziękować, ot tak,
za nic, za to, że
jesteś.

mogę tylko niemo się
przyglądać
brązowozłotym oczom,
by je zachować
w tęskniącym sercu,
gdy ciebie nie będzie.

wena nie dopieszcza mnie, kotku ;*

autor

chcialabym...

Napisany: 2008-06-20 Dodano: 2008-06-20 22:15:25

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie