BĘDĄC OBOK

for F....

W mrocznych zakamarkach pokoju
szukam strzępów mojego spokoju,
który niegdyś trwał w sercu moim,
który niegdyś nerwy zszarpane goił...

Siadam w kącie zrezygnowana
i siedzę w nim aż do rana.
Myślę i w świecie własnym się topię,
w panice porażek pragnienia kopię...

Dłonie od łez mokre zaciskam
i w pięściach uczucia ściskam,
bo dość już bólu sprawiły
i dość już ran zostawiły...


Szeptem słowa wypowiadam
i pragnieniom się spowiadam,
chcąc przy tobie sercem być,
z tobą trwać i w tobie żyć...

autor

beti027

Napisany: 2005-08-05 Dodano: 2005-08-11 13:36:37

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie