Białaczka-pożegnanie

Monitor wystukuje zielone linie
Prężące się po czarnym ekranie
Jedna napotyka drugą i giną nagle wstają
I do boju…
Aparatura buczy cicho wskrzeszając łzy u małych korników
Chodzących po drewnianej, zgniłej, płaskiej listwie od łóżka
Kołdra i poduszka to teraz mieszkanie zgniłych i śmierdzących owadów
Miniaturowych roztoczy wgryzający się w każdy kąt kołdry
Dziewczynka dyszy i wydusza ostatnie krople łzy z krwią
Ból i męka narasta a nadzieje i wiara przemija
Gaśnie w jednej chwili znicz serca
I w półmroku dyszy szatański głos
Złotowłosa księżniczka niegdyś z jak z bajki
Teraz wyłysiała i zgubiła dawny uśmiech i różowe policzki
Pokryła się łzami i ciemnymi żyłami
Ręce darzą jak u starego
Szepczy tylko
‘’Gdybyś tu była matko … ‘’
I tak się żegna z nią i z wróblem na zielonym i powyginanym parapecie…
Żegna się z lekarzami i z księdzem
Z łóżkiem i z roztoczami
Z obrazkiem swej siostry i braci
Z ulubionym dywanem i…

Wita Boski raj…

autor

Cynduś

Napisany: 2008-04-04 Dodano: 2008-08-22 00:05:56

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie