Biznesmen

Czasem wpadasz w otchłań rozpaczy.

Czujesz miliony sztylecików przebijających twoją balonową duszę.

Z każdą sekundą tracisz cząstkę siebie.

Z każdym oddechem ulatują w mrok kolejne garści kolorowych motyli.

Z ciemnych opędzasz się, a jasne umykają ci błyskawicznie,tonąc w nocy.

Patrzysz, jednak nie potrafisz nic dostrzec, bo czarna mgła skrzydlatych wszystko zasłania swoim skromnym istnieniem.

Wiesz, że tkwi w tobie ogrom miłości, puch życia i morze rozumu, jednak w jednym momencie znajdujesz się w całkowitych ciemnościach.

Gwiazdy schowały się za kurtyną z chmur, nie chcąc pracować po godzinach, a przerażająco mdłe błyski lamp zdają się rozszarpywać cię na strzępy.

Jedyną przyjemnością, którą daje ci życie jest słony smak łez.

Zamiast serca masz głaz przygniatający twoją osobowość.

Umysł hamujący spontaniczność.

Złotą klatkę pozbawioną motyli.

Właśnie ty musisz paść pokornie i błagać milczącym spojrzeniem o nowe życie.

Ale czy cię na to stać??

autor

Qeridos

Dodano: 2009-02-27 01:05:01

Ten wiersz przeczytano 944 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie