Bo co mi po tym...
Nie wiem, kim jesteś,
ani, co znaczysz.
Nawet czy kiedyś,
prawdę zobaczysz.
Tego też nie wiem,
bo co mi po tym.
Wolę omijać ,
obce kłopoty.
Mam dość w nadmiarze,
własnego brudu.
Nie szukam także,
jakiegoś cudu.
Ja w cud zwyczajnie,
już nie uwierzę.
Mówię gdyż myślę,
a myślę szczerze.
Nie wiem, kim jesteś,
płytą przegraną.
Czy prawdą dawno,
gdzieś zapomnianą.
Tego wciąż nie wiem,
lecz cóż mi po tym.
Wolę omijać obce kłopoty.
autor
Grand
Dodano: 2011-08-25 14:39:22
Ten wiersz przeczytano 417 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pewnie tak wygodniej:)
Może czasem warto wysłuchać kogoś jeśli pragnie
podzielić się swoim nieszczęściem - bez nie szczęścia
szczęścia nie umiałabym docenić , bez złych
doświadczeń nie potrafiła bym się zmienić.Pozdrawiam +
Pozdrawiam.ładny wiersz, tematyka nie koniecznie
To prawda, kazdy ma dosyc klopotow wlasnych , ale
czasem pomoc innym trzeba .Egoizm nie jest dobra
cecha charakteru . Mily usmiech, cieple slowo-
moga wiele pomoc a tak malo kosztuja. To sprawy
indywidualne.
Pozdrawiam z daleka.