Boczny tor
niespełnienie
cieniem kładzie się we mnie
rozlewa myślami w
niedosyt
doznań i oczekiwań
rodzący tęsknotę
zawsze przedwcześnie
i w bólach rozległych
codziennych niedopowiedzeń
eksperymentów na mojej psychice...
nie odstawiaj mnie nigdy na boczny tor
mówiąc, że mam większą wartość
i nie wiem, czy
chcąc więcej
dostaję tyle, co inni...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.