Ból
Spraw w końcu radość...
Sprawia Ci radość
ta zaciśnięta w oku łza?
Ten ból,
który dajesz mi poczuć
też Cię bawi?
Dlaczego to robisz?
Tak, według Twojego
mniemania
to miłe.
Ale mylisz się!
Żyję z dnia na dzień
ze świadomością,
że znów go poczuję...
Niestety - dzięki Tobie!
Jaka szkoda,
że nie potrafisz mówić...
Twoje szczęście,
że dotknąć Cię nie mogę!
Ale w końcu dotrę do Ciebie,
Twojego umysłu...
Moje rany zagoją się,
a Ty poczujesz ból
Niezapomniany!
Obiecuję - zemsta
będzie słodka....
Ty cholerny egoisto...!
...całemu światu!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.