Było ciemno. - Cykl

https://www.youtube.com/watch?v=N7c_fggO240

z wojska wzięte. - "socjotaktyka".




Poznacie tu - bogactwo i precyzję znaczenia słów.

Wilkość i wagę ważenia słowa.


W wojsku - można (się)
1. opindalać
i
2. pindolić
(- pomimo - lub - zwłaszcza...)

- zwłaszcza wszystko.

Na przykład – w
1. - czapkę (- {w!) -czapkę)
lub w...
(2.!) (- {w!} - cóś innego).

Rozróżniamy
wszelkiego rodzaju
1. - pindolenie
od
- 2. rozpindalania
i
- 3. - wypindolenia:

rozpindolić można
1. zas{ł}ane łóżko
lub
2. jednostkę
(- również wojskową).

Wypindolić można
1. - na cóś (np. na lewiznę)
– lub
2. cóś – w cóś (np. łazik...) (– do rowu.)

Wpindalanie!

Wpinolić się można
1. na czymś (- np. na opindalaniu)

– "na..."

- na kradzieży! sierściuchu,

albo
- na! - a! - leżeniu bykiem.
- ale! (- bardziej...)
2. - na - be! - lewiźnie.

(wpindolić można też kotu. - zawsze)
- Czy kotowi? -

- któś wie?

"Melduję! - ja – sierścuch z fali kotów. - jestem!"

mówić!

- "nie wiem..."

Wypidalaj!!!

Zapindalasz!
- 3 razy na miotle + 10-tka wokół bloku – i 100 pompek – biegiem. - Stać!!! - kocie. - (+ plus dwa obiady do łożka – dla Dziadka - całkiem gratis.) - Zapindalać!!! biegiem marsz! - i w podskokach krokiem defiladowym.

zakleić!

Jest jeszcze kompletne
1. - popindolenie
i...
2. - podpindalanie.

Można... - I. podpindalać - np.
1. - kogoś
– lub –
2. - cóś.

Np. behatkę, karabin, czołg.

- lub
3. - "takzwanego..." - czyli - "kolegę".
(- Zapamiętać!) wężykiem!- i zapindolić.

II. - Zapindlolić!
@
1. - z pięsci - wprost.

( na sztywno)

- można

2. z bokowca
3. z partyzanta!

(- i avanti!..)

&
- pieszczotliwie - z liscia.

tak! - moze być! - pasowanie
- poza kolejnoscią.

II. - tak! - też można - "palić".
- Nie teraz kocie! - palić głupa.

Walić głupa?
jestescie! - kocie - jestśecie.

- kim?

tak kocie. - idiotą!!!

walisz!!! - 200 pompek. - jak?
kompinuj! - po tomasz łeb! - i męskie gacie.

"z miotłą w zupie - towarzyszu podchorąży".


Można też - opindolić.
Np.

1. obiad, kota... - lub
2. podległego... - czyli... - tak! - starszego stopniem

- lub?

3. lub?...

- "trzysta litrów paliwa".

brawo kocie! - działkujesz.
(- znaj proporcję - kocie maszkaron.)

- Lub?

- milczeć! (- nie słyszę...)
- otóż!

4. - (dowódcę pułku)


Ale - suchy zapis nie znaczy nic.

– Bo co znaczy
mój komentarz: „ ja to pindolę...” ? – zachwyt? – dezaprobata?
- zdziwienie?!

- a może odrobinę zakłopotania?..



- Ja pindolę!.. – Olać.



Kuba Blokesz... - przyszdł. - z Okudżawą:

https://www.youtube.com/watch?v=qjaR1BNGqas



stan wojenny 1982 i 14. 04. 2021 r.

***




patrząc na mnie
- widzisz tylko podszewkę
marynarki

- i wcale nie wiesz
jaki naprawdę jestem.

stan wojenny, aplikacja prokuratorska, lato 1982


****
wy-prane papiery


po kilku dniach... - jestem
'wy-prany' - jak "papier":

zewsząd "słyszę"


won!- tpie...

(aby ktoś - zechciał sobie
podcierać - pobrudzić nim "tyłek")


stan wojenny 1982r. - lato po rozpoczęciu aplikacji w Prokuraturze PRL
***





Czas utracony



Nie pomyślałem o sobie.
Nie pomyślałem o Tobie.

Jestem... - "żołnierzem".
(Nie było rozkazu...)

- Tylko tego mnie ojciec nauczył.

I dlatego – niezauważona
minęła umówiona chwila.

Pięć po dwunastej
próbowałem odrobić
utracony czas.

(Mogę cofać wskazówki zegarka,
ale nie mogę zmienić już nic.)
Czas minął.

Czas utracony.

(- Mój i Twój.)


stan wojenny 1982

***


Jest pustka, w której czekam na los.
Jest los, toczący siebie jak kamień.

Nikt nas nie ostrzegł,
chociaż wilk - wył
oswojony jak pies.

Kolej na mnie.

Czas się poznać
z łańcuchem, kagańcem.

Are You ready? - już - czas.sss

(- zanurzać!...)

stan wojenny 1982

***


Nie dowierzam pułkownikom, generałom.
- Żadną miarą [.....................................]

Na ulicy – jeruzalski...

leżał kamień.

I ten kamień – jak gałązkę
(tę oliwną)
moją ręką ktoś chciał podnieść.

Stąd milczenie, rezygnacja i wygnanie
i stąd zdrada, co w milczeniu się zamyka.

Stąd – do stołu – dzisiaj mało kto się tłoczy

Bo nikt nie chciał
i dziś – nie chce być z żołnierzem.

Kto pobłądzi... - od popiołu - straci oczy.


Stąd dziś zdrada, co w milczeniu
(i w posłuchu) się zamyka...

("się zamyka...")

Jestem tylko
- ślepym zwierzem
- na łańcuchu... - niewolnika.

(na łańcuchu... - bo im – trzeba

- niewolnika.)

stan wojenny - jesień 1982

***

Z życia wzięte



Powtarzam jeszcze raz:
mniejsza o większość
- liczą się fakty:
był człowiek – nie ma człowieka...

Jak w bajce...

- pięknie...
(jak w (ruskim) cyrku...)

stan wojenny 1982

***

Wiedziałem że nie po to
są Twe usta piękne
by mówiły mi prawdę
- gdzie drzwi nie zamknięte

więc zamknijmy te drzwi

i bądźmy we dwoje
choć pięć prawdziwych minut
w kwatery pokoju

nad drzwiami wisiał - szwajcar

monotonnie gadał.
nie rozumiałem mowy
- choć - nie całkiem ślepy

- więc - ten zegar na ścianie
okrutnie mnie peszył
bom - gotowej do drogi
mierzył czas kobiety

stan wojenny 1982

***

tam jest ciemno,
w ciemnym oknie
i dlatego we mnie gaśnie

nie mów do mnie, nie uwierzę
i tak dzisiaj już nie zasnę

jeszcze tylko parę godzin - budzik
dźwignie mnie i zbudzi
- do mych zajęć
- i do obcych, zimnych ludzi

jesienny liść – nic nie znaczy:
wpadł po prostu...
- wpadł na wódkę...
( a miał – wypaść...) - przez okno

stan wojenny – jesień 1982

***

tatuaż prokuratorski


jestem gotów na życie po życiu
i na resztę jestem gotowy
- tylko nie mów, że jesteś obłokiem

wpadłem jak lis(t) - do Twych okien
w niemym locie w kierunku ziemi,
więc nie myśl,
że jestem obłokiem,
bo bardzo ciężkie me chmury

jestem z Tobą na życie po życiu,
chociaż jeszcze nie wiem co znaczy
list napisany inaczej
(na „więziennej fakturze" mej skóry)

stan wojenny, jesień 1982

***

wolność



jeszcze nie wiesz...
jak pachną łąki

jeszcze nie wiesz
jak? "zaciąży ci" życie...

- wiem – tylko...
że białym jest popiół
i czarno lśni węgiel

śnią o Niej poeci pieśni
układają o niej plany złodzieje
- i na deskach - konstruktorzy
rysują koleje dróg.

ciemności rozpalają się w gwiazdy
i w ciemności rozpadają się wielkie piece

strzeż się więc...
(źrenico diamentu)
- wystrzegając się
chytrości
– i płomienia zimnych oczu
j-ubilera...

bo zostanie ci...
- bo stanie się!.. - „popiół i płacz”.

stan wojenny 1982

***


nie mów... - "a"

nie pisz "i" - nie pisz... - „z”,
aby ktoś

nie postawił kropki.

- nad „zet”.

redakcja z 15.11.2017 r.
***


Nadzieja

(pamięci Emila Barchańskiego – najmłodszej ze
śmiertelnych ofiar stanu wojennego)


nikła nadzieja,
że nie wszystko
jeszcze stracone

jest życie... – i śmierć

płyniesz Wisłą
ze wzdętym brzuchem,
w barchanowej goliźnie...

nie chcę patrzeć Twoimi oczyma
widzę:
(- z- wierzę!) – Boga nie mam...

- jeszcze nie wszystko do końca stracone
(jeszcze – życie... – sam strach... – że to koniec)

stan wojenny 1982(3?)

***

w strachu nadzieja... - i na to mi wyszło...
że ma/sz mnie chronić przed zagładą

we mnie się diament jako szkło rozprysnął
- i nie myśl aby, że to był przypadek

w strachu nadzieja, że odejdę z życiem...
- kurak – zmrożony... - Syberii okryciem


stan wojenny, jesień 1982

***


Szpital (– Przemienienia?..)

dedykowane Łajce

„o dwunastej przychodzisz duchem
chociaż wcale Cię nie zapraszam
siadasz lekko na moim biurku
smakujesz jak pachnie herbata”

„filiżankę wyjmujesz mi z dłoni
pokazujesz zegar na ścianie
i w tej chwili, co we mnie tak szumi
- słyszę – z łoskotem się łamie”

o trzynastej niepocieszony
ćwierćświadomy inteligencik
o d l a t u j ę. . . - na księżyc?..
- balonem...

liżę s-trupy... - świeżej pamięci


Oddział Psychiatryczny Szpitala KWMO w Poznaniu 1983
(stan wojenny)


Ps. Dla młodych. Łajka – to pies, który – jako pierwszy (przed "biełką" i "striełką" - i przed Gagarinem) poleciał w kosmos... - i tam już pozostał

***

https://www.youtube.com/watch?v=9U4K0BfJ01k

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2021-04-10 Dodano: 2021-04-13 19:54:35

Ten wiersz przeczytano 1658 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie