Ciche pokutowanie

Czy można powiesić ogień na zachmurzonej szubienicy
obwiązując pętle na faunowskich kopytach
i powiedziec niebu - myśmy grzesznicy
lecz głowa słońca wstydem jest przykryta

Słoneczne promienie przynoszą odsiecze
i zemstę starożytnych potęznych królów
i owe rozgrzane wsciekłe miecze
pragną poznać miłość z tabernaculum

I pragneli by zniszczyć rzeźbę -kwiat lotosu
który i tak więdnie podsuszony
lecz sercem swoim pragnąłby dojśc do głosu
i podziwiać błysk królewskiej korony

I twarz bolesną zanurzyć w szklanej krwi
i błądzić wzrokiem pośród czerwieni
odcinając krzewy i owoce ludzich drwin
nie ruszając się i szeptać gestem -jesteśmy niemi.

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-12-25 Dodano: 2004-12-26 12:59:50

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie