Doba
/Na motywach: Doba jest taka długa... H. Poświatowskiej/
Doba jest taka długa. W sam raz
Aby kilka razy umierania czas
Wypełnić na dobę.
Mam go pełne ręce i chcę mieć
Włosy przetworzone w pajęczą sieć,
W czarną żałobę.
A gdy odchodzi ten czas w niebyt
Zostaję ja - okruch ziemi na kredyt,
Coraz niżej nad grobem.
autor
Weno
Dodano: 2015-10-28 10:37:40
Ten wiersz przeczytano 613 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
spokojne
oby było ich jak najwięcej...
zmysłowo
pozdrawiam
Wszyscy za Ewą w kierunku światła :)
podążamy w jednym kierunku:) pozdrawiam
czas i refleksja nasi nieodłączni towarzysze -
pozdrawiam
Bardzo smutna i do bólu prawdziwa refleksja, niestety.
Miłego wieczoru życzę:)
Tak, zycie.
Życie śmiercią się kończy
To prawda coraz niżej się pochylamy.Pozdrawiam.
Ślicznie :)