Drzewa runęły na mnie

Drzewa runęły na mnie
drzewa runęły z wysoka
twarz osłoniwszy niezdarnie
wsparłem wzrok na obłokach

Gałęzie przykryły me ręce
liście przykryły me nogi
wicher się śmiał na zakrecie
piaszczystej polnej drogi

leżałem prawie bez ruchu
lezałem niemal bez tchnienia
wichura nawiała duchów
które ukryły sie w cieniach

samotność znalazłem pod drzwem
moj oddech cicho sie krzątał
i drzewo stało sie niebem
które wiatr z nieba wyplątał

i całkiem juz nie pamiętam
kiedy umarłem naprawdę
czy było to rzeczywiste
czy tylko wirtualne

autor

Korczak Krzysztof

Dodano: 2006-10-02 16:31:00

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie