Esencja

1
Rozwijają się powoli suszone drobne liście.
Płukane wrzątkiem, sączą bursztynowy kolor
(jest to herbata zwykła- niezaszufladkowana
żadną ligninową otoczką, stała na półce obok
kawy).

2
Pragnienie zmusiło mnie do parzenia, czubata
łyżka suszu, zdaje się, w sam raz - nie chce
by wyszło zbyt cierpko (tym bardziej mdło).
Nie słodzę-pod żadnym pozorem (cukier zbytnio
kamufluje).

3
Po kilku minutach była gotowa. Zawahałem się
czy burzyć jej harmonię mieszaniem łyżeczki.
Esencja zgrabnie wypełniła naczynie (woda
zaraziła się od herbaty kolorem). Zapach
typowy-spełniający standardy.

4
Zawiodłem się na smaku - trącił czymś obcym
(fałszywą, metaliczną nutą). Nie jest cierpko,
ani mdło, lecz nie daje spokoju. Być może myli
mnie zmysł (lub wyobrażenie o herbacianości).
Może źle do niej podszedłem, może twarda woda...

5
Niekiedy tak bywa z herbatą, stwarza
pozory i kusi ceną. Zalana ładnie się
parzy, potem odpycha swym smakiem
(nawet pragnienie nie znieczula).
Nie dowiesz się póki nie posmakujesz.

autor

Miłosz G.

Dodano: 2009-03-19 08:48:55

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie