F.
Lubię żyć pełnią życia,
choć mam wiele do ukrycia.
Lubię patrzeć
na moje fotografie,
nie będę przecież chować wszystkich
wspomnień w szafie.
Mogę godzinami oglądać te papierki,
przywoływać mych przyjaciół,
ślady niezłej dilerki.
Nie chcę ich zatrzeć,
chce wspominać dalej.
Nie chcę zapomnieć
dzisiaj jest dojrzalej.
Więc patrzę
na moje fotografie.
Mówiące o życiu,
nasze brudne biografie.
Więc patrzę
na zdjęcia mej młodości
pełne prawdziwych osobistości,
pełne poczucia swej wartości.
To jest mój tunel,
światło w ciemności.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.