Jesień
Z paletą rdzawych kolorów,
z zapachem więdnących liści,
przyszła jesień do parków
zajrzała także do sadów.
Sypie w parkach kasztanami,
sady obdarza orzechami,
babiego lata nić srebrną
wiesza wśród krzewów i drzew.
Znika słoneczny ślad lata
w sercach budzi się smutek,
tęsknota za latem pierś ściska
z oczu znikł wesoły blask.
Tęsknie za latem szumią drzewa
ścielą liśćmi kobierzec złocisty,
w trawach ucichły już świerszcze
coraz częściej poranek jest mglisty.
Wiatr smutną melodię gra
opadłe liście przed siebie gna,
na widok bezlistnych drzew
żal w piersi zapiera dech.
Jesienny szary dzień
dłonie studzi chłodem,
zamilkł radosny śpiew ptaków
a w sercach zagnieździł się smutek.
Waga©
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.