Jestem tylko troche inna niż...

Pragnienie srebnych iskier zorzy
Chęć pyłu księżca
Wspomnienie błysków miłości
Pożądanie przeżyć, doznań, uniesień…
Ludzie, wciąż targają nici mych członków.
Wciąż zdzierają ze mnie strój koloru.
Ucinając me skrzydła- zabijają marzenia,
Zamykając w klatce oddalają wrażliwość.
A tutaj- tak blisko- na wyciągnięcie ręki,
Miłość, ciepło, wrażenia!
Oni mnie trzymają, ja docieram już prawie do celu.
Wbijając pazury w czystość obłoku,
Na chwilę wyrywam się z pęt.
Znów mnie gaszą i chowają.
Ja chcę żyć! Chcę wydobywać ogień!
Dotykać promieni, uczuć, kolorów,
Chcę czuć śmiech, porywy, poruszenie!!!


Krople rosy odświerzają tęczę okien,
Tłoczą się, toczą, spadają…
Klatkę przyziemnych roztapiają..

autor

schneeflocke

Dodano: 2009-05-06 11:26:46

Ten wiersz przeczytano 1000 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie