Już babie lato...
Już babie lato snuje się przez jesień,
lekkie, jak myśli utkane z marzenia,
i na srebrzyście lśniących nitkach
niesie
pamięć wiosenną i w sny ją zamienia,
Ale wspomnienie zegarów nie wstrzyma -
czas się jesiennie po niebie rozwiewa,
chociaż babiego lata pajęczyna,
nadal z tęsknotą, twoje imię śpiewa.
Chwile spadają kartką z kalendarza,
a wszystkie puste i każda niczyja;
milczenie ciszą samotność obnaża -
już ciebie nie ma... i życie przemija.
- Jan Lech Kurek
Komentarze (31)
Smutno, rzewnie i pięknie.
piękny wiersz o przemijaniu, pozdrawiam cieplutko
Dziękuję najserdeczniej za czytanie i komentarze :)
Cieszę się, że znowu mogę Cię czytać, bo dawno nie
czytałam Twoich wierszy! Pozdrawiam:)
Nad ostatnim wersem niech poduma człowiek, nim komu
powie cokolwiek.
Nastrojowy, liryczny wiersz o przemijaniu pór roku i
życia
pozdrawiam:)
Piekny wiersz.
Pozdrawiam.
Jesienna liryka, bardzo wzruszająca, pełna świeżej
tęsknoty.
Wspaniały wiersz o przemijaniu:)
Czytanie takiego wiersza, to prawdziwa przyjemność.
Pozdrawiam :)
Jaleku!, Twoje wiersze, hm... są urzekająco - piękne,
he,he nie widziałam jeszcze babiego lata,
Pozdrawiam
Pięknie i smutno. Pozdrawiam.
Ładny, nastrojowy wiersz. Podoba mi się
Piękna liryka. Piękna.
Wzruszający, liryczny piękny wiersz, poruszył moje
emocje. Pozdrawiam
Bardzo piękne...babie lato ...lekkie,jak myśli utkane
z marzenia.Pozdrawiam