Lew

Super i zabawnie, i fajnie napisany :)

Bardzo fajny,pozdrawiam

Niech nienawidzą, byleby się bali, czyż nie? :)

genialny . naprawdę świetny

Analogia do życia człowieczego doskonała, króciutko,
ale sprytnie i wymownie, tak fraszkowato !

A ja jestem lew z drugiej dekady i nikt nie ma przede
mna cykady. Wiersz świetny.

Uśmiałam się dzisiaj jak nie wiem co! Brawo za temat ,
za treść i za usmiech.

To moj zodiakalny znak, na moje szczescie i
nieszczescie (czasami;)...
a pomysł na taki cykl jest naprawdę świetny i z
przyjemnością poczekam na kolejne części!

Pewnie że gdyby nie samice to z głodu by zdechł ten
lew - choć pierwszy jeść musi
podziwiam lekkość pióra autora zresztą co ja piszę
podziwiam wiersz i tyle.
Treść z dawką humoru a warsztat literacki - "paluszki
lizać"

To jest pewno taka rasa lwa ,ktorego samice sie boja a
bywaja tez takie rasy ,ze jest akurat na odwrot ...no
coz takie zycie. Jednak z cala powaga stwierdzam ,ze
wiersz bardzo mi sie podoba.

na szczęście zdarzają się mniej uległe lwice :) tych
"typowych" jakoś mi nie szkoda - same sobie winne. A
wiersz uśmiech wywołał, podoba się -- taki inny,
pomysłowy :)

dobrze, że nie wszystkie lwice muszą tak się bać i tak
słuchać..a wiersz dobry.

przedewszystkim przednia myśl o serii/cyklu
wierszy/już widać że będzie super i poczytna...co do
wiersza ..hm..samo życie i w buszu i w śród
cywilizacji,szef sobie śpi a biedne ONE na niego
tyrają..baaardzo mi się podoba,bo tryska humorem iii
troszkę krytyki

Salonowy lwie pisz swój cykl, bo piszesz bardzo
ładnie.

wiersz świetny , tylko ja jestem zodiakalną lwicą i ta
ostatnia część mi się już nie podoba...