Mała Ojczyzna

Ten wiersz pragnę zadedykować dla skorusa,który tak pięknie gwarą opisuje swoją "Małą Ojczyznę"

Tu się urodziłem, w dorosłość wzrastałem,
tutaj się uczyłem i się wychowałem,
w radości i szczęściu, lata upływały,
a także i troski mnie nie omijały.

Tu pierwsze miłostki mnie zauroczyły,
i w rodzinne życie wnet doprowadziły,
tu podjąłem pracę i mam swą rodzinę,
tutaj będę mieszkał, aż życie przeminie.

Prochy moich przodków,matka ziemia tuli,
i ja chcę tu spocząć w ramionach matuli,
bo rodzinna ziemia, miłość wielką daje,
której nikt nam nie da, nawet obce kraje.

Kochajmy swój region, tradycje, zwyczaje,
róbmy coś dla niego, póki życia staje,
pamiętajmy o tych, co od nas odeszli,
i historii brzemię, na swych barkach nieśli.

Taka będzie Polska i jej ziemia żyzna,
jaka będzie w sercu, ta "mała ojczyzna",
jeśli w naszych żyłach tradycja popłynie,
bądźmy tego pewni, Polska nie zaginie.

autor

wibo

Dodano: 2009-01-06 00:22:48

Ten wiersz przeczytano 6801 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie