Mistrz
Konie już dawno zbiegły z areny
samotny błazen niezmiennie trwa.
Sznuruje z trudem zdarte buciory
co chwilę słychać gromkie cha, cha...
Publiczność myśli że go rozumie
że wszystko czuje to co i on.
Grymas na twarzy, nawet łzę w oku
każde potknięcie i każdy skłon.
Clown jednak mistrzem jest w swoim fachu
on tutaj rządzi, on wiedzie prym.
Gdy brawa milkną nowy gest czyni
by śmiech na sali obudzić nim.
To że od wczoraj coś w boku kłuje
i innych zmartwień na głowie sto.
Na scenie mistrzem jest w każdym calu
to co tu robi jest tylko grą.
Komentarze (29)
.. można zaśpiewać twój wiersz .. dominuje w nim .
radość śmiech i ukryty w nim ból .. lecz na scenie
jest mistrzem w swoim fachu po za scena kocha i czuje
tak jak my ..
Taka jest jego rola clowna nie ważne że płacze i łka
dusza - on gra na pogodną nutkę
Bardzo mi się podoba wiersz
Musi udawać i się uśmiechać. Ładny wiersz, pozdrawiam)
Bardzo ładny tekst
Tak to jest, że czasami w oczach łzy a uśmiechać się
trzeba
Pozdrawiam
Ciekawe
:)
Jak się wiersz "odleży" wróć do niego, oszlifuj
jeszcze co nieco i tym sposobem trafi na półkę wyżej.
Piszesz dobrze - życzę powodzenia :)
Janina Kraj Raczyńska dzięki za sugestię. Już
zmieniłem.
Pozdrawiam
Przedostatni wers proponuję zamienić na: "Na scenie
mistrzem jest w każdym calu" ...
Wiersz świetny, rytmiczny, melodyjny i z odpowiednią
do tematu dramaturgią.
:)
Rola clowna musi być męcząca chyba?
Pozdrawiam z podobaniem :)
Świetny wiersz, a życie to przecież teatr:)
Swoją drogą dobry błazen nie ma lekko i skojarzył mi
się ze Stańczykiem, pozdrawiam serdecznie.
Myślę,że dotyczy to również aktorów.
Pozdro.
Ciekawie Okoń clown to jego profesja on mysi być
mistrzem "ceremonii' Dziękuję bardzo za miły i zgodny
z moim przekonaniem komentarz Pozdrawiam Serdecznie
bywa,że
nawet gdy nie chcę ja, on i ty,
to życie wymaga gry...
(tak myślę)
+ Pozdrawiam
Clowni to podobno najsmutniejsi ludzie.
Czasami sami zostajemy ze swoimi zmartwieniami nie
okazując smutek i ból i to nie jest kamuflaż ani
gra.To prawdziwe życie
Pozdrawiam:)