A może tak...
Przekręcić w zamku klucz,
wsunąć pod wycieraczkę.
Wyobraźnią rozproszyć mrok,
aby wędrować było łatwiej.
Odnaleźć raju skryte drzwi,
odpłynąć z marzeniami.
Żeglować w błękitną dal,
ze szczęściem za sterami.
Smutek i rozczarowań ból,
włożyć do worka zbycia.
Za burtę wyrzucić go,
w nicość to obrócić.
A gdy wędrówki przyjdzie kres,
klucz w zamku niech zazgrzyta.
Wszystko w życiu ma swój czas,
nowy dzień nieśmiało wita.
autor
wiki20
Dodano: 2015-12-08 15:06:59
Ten wiersz przeczytano 1709 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Każdy czasami ma potrzebę wycofania i kontemplacji,
żeby nabrać sił do kolejnej walki z przeciwnościami
losu...pozdrawiam ciepło :)
Można i tak , ładnie napisana życiowa
refleksja...pozdrawiam
Też mam taką czasami ochotę
serdeczności
Ładna, życiowa refleksja
Fajne . Dobrze napisane. Pozdrawiam .
może tak chwila oddechu innego
a potem słodki powrót do starego...
fajna liryka
pozdrawiam
Ciekawe przemyślenia Virginio. Dobrze jest wrócić do
czegoś miłego. Tylko żeby zawsze był tam jeszcze
klucz.
Miłego paa
wyobraźnia potrafi wiele, dzięki niej istniejemy,
tworzymy, działamy...
nie wszystko da się zamknąć na klucz, ale z uśmiechem
na ustach zawsze trochę prościej, bynajmniej są
przyjaciele, ci pseudo...
Dobre postanowienie, spełniajmy marzenia a to co było
złe niech pozostanie za burtą. Serdeczności.
Bardzo ładna refleksja Virginio:)
Spokojnej nocy:)
Wszystko ma swój czas, spora doza refleksji
Pozdrawiam
Podoba się i to bardzo.
Pozdrawiam
piękny wiersz.. nabrałam ochoty na wędrówkę w nieznane
;)
pozdarwiam
Byłoby fajnie wrócić do dzieciństwa i lat młodości.
Pozdrawiam:-)))
tak wszystko ma swój czas i kres