nie wszystko, co się świeci
tyle szumu i krzyku o maleńkie co nieco
takie małe, tyciutkie, oczka do nich się
świecą
brylanciki błyszczące pod paznokciem się
zmieszczą
mogę mieć choćby jeden, niech mi inne
zazdroszczą
albo drobny diamencik, szlifów wystarczy
kilka
o nim właśnie marzyłam będąc jeszcze
dziewczynką
zadowolę się nawet jasno-krwistym
rubinem
i nacieszę nim oczy chociaż przez krótką
chwilę
lecz nie mogę uwierzyć... okulary nałożę
czy jest coś z moim wzrokiem, czy to dla
mnie być może?
złotem kłosy jaśnieją, trawa w warkocz
spleciona
taki dzisiaj dostałam ...
najpiękniejszy pierścionek
Komentarze (18)
Ładny wiersz, obudziłaś wspomnienia, każda z nas
marzyła kiedyś o pierścionku a gdy go dostała to ze
szczęścia płakała. Cieplutko pozdrawiam.
Przyroda daje nam prawdziwe skarby, choć niektóre z
nich mają krótki żywot. Dobrze, że uwieczniłaś ten
Twój skarb wierszem.
ładny wiersz o pierścionku
i marzeniu z dawnych lat
Natura ,tyle w niej uroku. Biegniemy za szybko i nie
zawsze to dostrzegamy... Pozdrawiam
Klejnoty natury, oczywiście chciałam napisać, są
jedyne i niepodzielne. Tzn. gdy jeden się nimi cieszy,
drugi pewnie płacze.
Pozdrawiam :)
Klejnoty naturu są najcenniejsze, bo są uniwersalne:
każdy z nich może korzystać. Pozdrawiam serdecznie :)
Fajne! Z przyjemnością czytam :)
Ja też doceniam naturę, ale złoty pierścionek z
błękitnym oczkiem na szczęście przerobiony z obrączki
męża to mój najcenniejszy skarb - Pozdrawiam
tylko go nie zgub :)
Powróciły wspomnienia czytając Twój wiersz, pamiętam
pierścionki ze słomek, nie tylko i takie tombakowe też
pamiętam...milo było powspominać czytając wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:-)
śliczny i wiersz i pierścionek. Była taka piosenka-
złoty pierścionek na szczęście, z niebieskim oczkiem-
taki z odpustu :)
Bardzo dziewczęcy wiersz. Świetna rytmika. Pozdrawiam
Basiu
Oj, chyba najpiękniejszy ze wszystkich rubinów. Bardzo
ładny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
upleciony z natury
Pozdrawiam serdecznie
ładne cacko:)