Niedosyt

bo chwila krótka dla pragnień bezmiaru - zawsze chcemy
więcej niż możemy otrzymać - Pozdrawiam

Tak wiele chcemy doświadczyć, a czasu tak mało. Podoba
mi się Twój wiersz, nawet bardzo. Pozdrawiam :)

pragnień bezmiar ...
pozdrawiam

Marku, takie właśnie klimaty uwielbiam i są mi
bliskie.
To jeden z najlepszych Twoich wierszy.
Pozdrawiam

Ładna melancholia z nutką romantyzmu:)

pomijając ekscesy,
lepiej czuć niedosyt jak przesyt..

dobry wiersz, pozdrawiam:)

"Nie odchodź, proszę, wszak ranek w oddali,
jeszcze nie pora, by rozdzielać dłonie.
Pozwól się gwiazdom na niebie wypalić,
nim noc nad nami w świtaniu utonie

budząc tęsknotę, w pragnieniu zrodzoną,
która na ustach pełnych jeszcze żaru.
W nim już nie będzie dane nam zapłonąć,
bo chwila krótka, dla pragnień bezmiaru."

Wando, czy tak przecinki są na swoich miejscach?

Marku, trudno mi mówić o... :)
może tak: taki niedosyt musi się podobać.
Pozdrawiam :)

gdy człowiek zmieści dużo pozytywu to dłużej cieszy
się nocą. pozdrawiam

Wciąż odczuwamy niedosyt gdy kochamy naprawdę. Piękne
strofy. Pozdrawiam

Widać,że Autor ma lekkość w układaniu rymów,zresztą
całkiem sensownych i z pewnym ładunkiem liryki. Z
pewnością jego wiersze o niebo przewyższają te
wszystkie gnioty,pod którymi Autor zawsze wypisuje,że
"miło było przeczytać".

Piękny jedenastozgłoskowiec z idealną średniówką,
spójnie zachowany w rygorze romantycznym. Podziwiam.
(Tylko ta interpunkcja...:))

Piekny jak wszystkie Twoje wiersze.Chetnie tu wracam
bo kazdy wiersz to perelka. Pozdrawiam.

Miłości nigdy dość.Piękny romantyczny
wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)

Ciepło i romantycznie z odrobiną smutku.Pozdrawiam.