W oczekiwaniu na świt

Noc mnie otacza. Mrok razi w oczy.
Ślepotę odpędza tylko władca nocy.

Idę więc na oślep mając za przeszkodę
Te duchy podniebne, które jeśli mogą,
Kradną resztkę światła. Szukam wtedy dłonią
Drogi. Choć jej kraniec wielką niewiadomą
Dla mnie jest i będzie, póki trwa ta noc,
Dojść gdzieś mogę tylko błądząc wciąż.
Czekam na podpowiedź, na wskazanie ścieżki,
Jednak bez odzewu. Słonce wciąż nie świeci...

Bez słońca horyzont. Bez oczu wędrowiec.
Nie może zawrócić, ale gdzie ma pobiec?

autor

Carramba_Cortez

Napisany: 2007-08-30 Dodano: 2007-12-12 19:01:29

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie