Od serca

Ty Panie wiesz co robisz
i wiesz wszystko,
bardzo Cię kocham.
Moje życie oddaję Tobie,
przelewasz na mnie swą miłość,
tak wiele mi dałeś.
Choć czasem błądzę po omacku,
szukam Cię, proszę o pomoc,
nie widzę sensu w życiu.
Jest mi ciężko, źle i płaczę,
wtedy Ty podajesz mi swą dłoń
mówisz, tak wiele dla mnie znaczysz.
Gdy mnie stworzyłeś, od razu ukochałeś,
dałeś mi mądrość, wrażliwe serce
i miłującą Cię ponad wszystko duszę.
Kiedy ona spoczywa w Tobie,
żalę się, modlę, każdą łzę osuszy,
tyle łask wyproszę.
Na krzyż Twój patrzę
przez który przyszło zbawienie
a pod nim stała Twa Matka,
która tak bardzo cierpiała
i ludzie którzy bluźnią z nienawiści,
nie mają w sobie miłości,
ich serce twarde jak skała.
Dziękuję Tobie za wszystko,
chorobę, biedę i każde zranienie,
za Eucharystię w każdą niedzielę,
sakramenty, które przyjmuję.
A wtedy Twe Boskie serce
najbardziej się raduje.

autor

lew Judy

Napisany: 2014-02-08 Dodano: 2014-02-08 09:44:10

Ten wiersz przeczytano 1788 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie