Opowiem

Dla M.

Jak nowo narodzeni, stoimy na szarej ulicy
Jeszcze nie w cieniu człowieka, lecz w blasku kamienicy
To był przypadek, że poranek był szary
A uliczną tandetę skrywały nocne mary
Błąd w pierwszym wersie, my - nowo narodzeni
Szarością ulicy miękliśmy zapatrzeni
W te słowa gawędy draujące z chichotem
zdeptując nasze myśli, zrzucając z łoskotem
Autodestrukcja - głupie, lecz kuszące
Patrzę na drgające centymetry nas dzielące
Twoje spierzchnięte wargi, nieme zrozumienie
Twoja spokojna twarz, ....
w jedności marzenie

Nagle widzę tego człowieka pod kolorowym kobiercem
On dla ciebie - z metalowym krzyżem,
dla mnie - z blaszanym sercem
I odzywa się coś, co było przed narodzeniem
Co dla nas ratunkiem, dla niego kadzeniem
Opowiem ci o tym wśród kąpieli słonecznych
Za ścianą wody, przy czynach haniebnych
Tu w ramionach swych cuda i dziwy się kryją
W niebywałości zachodu, złote refleksy przeszyją
I źródła dowiodą swojej nieskończoności
A słowa okrutne polegną w srebrzystości...

Opowiem ci, historia jeszcze wiele serc obmyje
O człowieku, każdego dnia dziękował, że żyje
Każdego dnia widniał uśmiech istnienia
na spokojnej twarzy...
znalazła się droga stracenia

Ufne oczy dziecka
Zbyt długo cieszyły sie
egzotyką wyższości
(ekskluzywne suki
rozdzierają powietrze)

Chciał głębiej i wyżej
Tocząc się w odmęty
Własnej gawędy
(puste oczodoły
straszą głodem)

I pozostał tylko wieczny grymas
Na dzikiej twarzy

Oopwiem ci, bo nie chcę kolejnego końca
kolejnej spokojnej twarzy...
nie chcę neonowego słońca

Sama siebie okłamuję!
Nie ja przez niego po nocy szlocham
Ja...opowiem bo kocham

Nie wiem, co mogę więcej powiedzieć...dla mojego najdroższego przyjaciela...o spokojnej twarzy :):)

autor

puzzelka

Napisany: 2007-01-21 Dodano: 2007-01-22 09:15:10

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie