Ostatnie słowa kasztanowca

Kiedyś rosłem...o tam - koło tej drogi,
W całym mieście byłem znany.
Znałem dzieci i ten scyzoryk wrogi,
A teraz kurcze jestem porąbany.

Pamiętam jak podstawiałem pod nogi korzenie,
Zrzucałem na głowę ciężkie kasztany,
Budziłem tego co o mnie wsparty drzemie,
I tak zakończę na stracenie skazany.

Jeszcze niedawno miałem listki zielone,
Słoje mnożą się jednak z wiekiem.
Zaraz w płomieniach utonę,
na chłód stając się lekiem.

Jeszcze chwila i garstka zostanie popiołu,
Ogrzeję jednak twą zmarzniętą rękę.
Tak jest ze mną i z resztą drzew pospołu.
Ciepło, ciepło...przez naszą mękę.

autor

Codeguy

Dodano: 2005-06-06 13:13:32

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie