Z pamiętnika samotnika: Puszka...
Wszystko zaczyna się zwyczajnie i
niewinnie,
Ma być po prostu łatwiej i bardziej
wydajnie,
Stąd naukowcy pracują w całej ferajnie,
Bawią się technologią, niby tak
dziecinnie.
Jeden z ich tworów wystąpił w studio
gościnnie,
Chce mieć rodzinę, firmę i żyć
obyczajnie,
Ma obywatelstwo, chce zniszczyć ludzkość -
fajnie?
Oby za kilka lat nie było tak nagminnie.
Wiadomo, że technologia jest dla
człowieka,
Trzeba jednak korzystać z niej bardzo
rozważnie,
Niech będzie więc tak jak było w
poprzednich wiekach.
Postępowi trzeba przyglądać się uważnie,
Albowiem nie może on zabić ludziom
ćwieka,
Walczmy ze sztuczną inteligencją odważnie!
Komentarze (8)
sztuczny rozum prawdziwego nie zastąpi
A zastosowanie to wżyciu znajduje,
co naturę wspiera, nie eliminuje!
Pozdrawiam!
Śliczny sonet, brakowało mi tego Twego pamiętnika,
miło, że znów tutaj jesteś, pozdrawiam; )
... może i jest puszką .. ale to my ją tworzymy ..
nasze błędy w poszukiwaniu doskonałości zewnętrznej
.. ułatwiacie życia .. :)
ciekawy wiersz. nietuzinkowa treść oraz forma sonetu z
monorymami.
dobre przesłanie w puencie.
pozdrawiam :)
Oby tylko owa sztuczna
inteligencja nie przewyższyła
inteligencję jej twórców.
Pozdrawiam.
to może być ta przysłowiowa puszka Pandory
technologia może kiedyś doprowadzić do zagłady
ludzkości pozdrawiam