Pisanka, czyli firmowe wdzianko ...

Pewna pisanka modna być chciała,
ale owalną posturę miała,
taką na którą worek pasuje;
lecz ona płacze i protestuje:
– Chociaż nie jestem w tali jak osa,
ani wysoka jako źdźbło kłosa,
pragnę mieć suknię z butiku Diora.

- Ty chyba jesteś kochana chora! –
tak skwitowała ją koleżanka,
spod wsi Mazury Kurza Drapanka,
której skorupkę tatuaż zdobił
(sam rękodzielnik wiejski go zrobił,
cienką igiełką po woskowaniu
i w cebulowej wodzie maczaniu).
Do tej rozmowy zdanie wtrąciła
Kraszanka, którą gładko pokryła
łąka kwiatowa emaliowana
pędzelkiem skrzętnie odmalowana:

- Dior ma rozmiary dla tych z wcięciami,
żadna nas talią oka nie mami,
lecz wzorem pięknym i wyszukanym,
jakby na drutach skrzętnie dzierganym,
więc raczej odziej się moja miła,
byś na święconkę w końcu zdążyła,
bo z nas przez ciebie żadna nie zdąży!
- Chcesz to udawaj, że jesteś w ciąży,
a wtedy każdej talia zanika...-
zapiał doniośle kogut z kurnika
i tym sposobem zamknął jej buzie,
by nie jojczała nad Diorem dłużej.
No i pognali w mig do kościoła,
bo na święcenie dzwon wszystkich wołał.

Ona cynfolię po drodze wdziała
i Kinder-jajko przed każdym grała
i miała w końcu wdzianko firmowe,
które przykryło nawet jej głowę,
aby nie było widać krągłości,
która miast wcięcia w jej talii gości.

Na marginesie, przyznać się muszę,
że też przeżywam takie katusze,
kiedy przymierzam firmowe wdzianka,
gdyż nie mam talii, jak ta pisanka.

autor

niezgodna

Napisany: 2024-03-30 Dodano: 2024-03-30 09:59:02

Ten wiersz przeczytano 338 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie